Του Γιώργου Κυριακοπουλου
2013

Ζήτησα προ ημερών μια φορολογική ενημερότητα από το ΚΕΠ στην Καλαμάτα, μου απάντησαν ότι τα ΚΕΠ δεν χορηγούν πλέον φορολογικές ενημερότητες, το Υπουργείο Οικονομικών έχει πάρει πίσω την αρμοδιότητα. Από την σύντομη συνομιλία με την υπάλληλο προέκυψε ότι πολλές από τις αρμοδιότητες που είχαν εκχωρηθεί στα ΚΕΠ όταν ιδρύθηκαν προ δεκαετίας έχουν σταδιακά αφαιρεθεί από τα Υπουργεία, τους Δημόσιους Οργανισμούς, τους Δήμους.

Στην εύλογη ερώτησή μου, ποιο είναι το εναπομείναν αντικείμενο σας αυτή τη στιγμή; Μου απάντησε με παράπονο, «έχουμε περιοριστεί στην επικύρωση του γνησίου της Υπογραφής σε Υπεύθυνες Δηλώσεις και στην επικύρωση της γνησιότητας εγγράφων».

Τα χίλια εκατό περίπου ΚΕΠ, τα υποκαταστήματα του κράτους όπως του άρεσε να τα ονομάζει ο τότε Υφυπουργός Εσωτερικών Σταύρος Μπένος, στήθηκαν και στον πιο μικρό απομονωμένο Δήμο της Ελληνικής Επικράτειας προκειμένου να αποκτήσει πρόσβαση ο Έλληνας πολίτης στα ‘’προϊόντα’’ της Ελληνικής Δημόσιας Διοίκησης, λέξη και αυτή προσφιλής στον τότε Υφυπουργό, χωρίς να είναι υποχρεωμένος να ταξιδέψει στην πρωτεύουσα του Νομού για να εξυπηρετηθεί, χωρίς να είναι υποχρεωμένος να ταξιδέψει στην πρωτεύουσα της χώρας όταν η υπόθεση του αφορούσε εγκρίσεις και πιστοποιητικά από Υπουργεία, χωρίς να είναι υποχρεωμένος να ταξιδέψει από την Ηρακλεια στον Πειραιά και από εκεί στη Σύρο για να του δοθεί μια απλή φορολογική ή ασφαλιστική ενημερότητα.

Τα ΚΕΠ, η σημαντικότερη ίσως προσπάθεια διοικητικής μεταρρύθμισης στην Ελλάδα τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια, σχεδιάστηκαν, οργανώθηκαν, κατασκευάστηκαν, λειτούργησαν, σε ελάχιστο χρονικό διάστημα, χάρις στην υπερπροσπάθεια ενός ευρηματικού - χαρισματικού υφυπουργού εσωτερικών, πρώην Δημάρχου και της ολιγομελούς ομάδας στενών συνεργατών του. Η δημιουργία τους δεν ήταν εύκολη υπόθεση βρήκε εμπόδια κυρίως από τους υψηλόβαθμους υπηρεσιακούς παράγοντες των Υπουργείων και των Δημοσίων Οργανισμών που δεν ήθελαν να χάσουν κομμάτι της εξουσίας και της ‘πίτας’ από τις υπό παραχώρηση αρμοδιότητες.

Η ολοκληρωμένη ηλεκτρονική σύνδεση των ΚΕΠ με όλους τους φορείς του Δημοσίου δεν ολοκληρώθηκε ποτέ γιατί το πρόγραμμα ΣΥΖΕΥΞΙΣ με το οποίο θα επιτυγχάνετο η εσωτερική ηλεκτρονική επικοινωνία όλων των υπηρεσιών του Δημοσίου κατά τα πρότυπα της Ηλεκτρονικής οργάνωσης των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων σέρνεται δέκα χρόνια μετά ανολοκλήρωτο. Η ηλεκτρονική υπογραφή ,η δυνατότητα δηλαδη του έλληνα πολίτη να έχει άμεση επικοινωνία με το ελληνικό δημόσιο για την χορήγηση πιστοποιητικών, βεβαιώσεων, εγκρίσεων, ηλεκτρονικά χωρίς την φυσική του παρουσία δεν ενεργοποιήθηκε ποτέ παρά το γεγονός ότι είναι θεσμοθετημένη σχεδόν ταυτόχρονα με την ίδρυση των ΚΕΠ.

Το κούρεμα των αρμοδιοτήτων των ΚΕΠ ξεκίνησε την επόμενη της αποχώρησης του τότε Υφυπουργού από την κυβέρνηση. Αργά αλλά σταθερά οι αρμοδιότητες ξαναγύρισαν στα Υπουργεία, τους Δήμους, τα ασφαλιστικά ταμεία, αργά αλλά σταθερά αυτά τα καταπληκτικά μαγαζιά του κράτους υποβαθμίστηκαν και αρκούνται στην επικύρωση εγγράφων.

Η ελληνική γραφειοκρατία, οι μονίμως ανεπαρκείς πολιτικοί προϊστάμενοι και τα οργανωμένα συντεχνιακά συμφέροντα που επλήτοντο από τη λειτουργία τους έκαναν τελικά το θαύμα τους.