Αρχική

Η τελευταία μου ομιλία στη βουλή

ΟΛΟΜΕΛΕΙΑ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ
31/5/2007

ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ο κ. Μπένος έχει το λόγο.


ΣΤΑΥΡΟΣ ΜΠΕΝΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, αγαπητοί συνάδελφοι, θέλω να αξιοποιήσω αυτήν τη δυνατότητα για συζήτηση σήμερα με αφορμή την πρόταση νόμου του ΠΑ.ΣΟ.Κ. για δύο βασικά λόγους:

Ο ένας λόγος είναι να καταθέσω μία σειρά προτάσεων από τη μακρά μου εμπειρία στην άσκηση της Δημόσιας Διοίκησης, με τη φιλοδοξία να αγγίξουμε το σύνολο των συναδέλφων και του πολιτικού φάσματος της χώρας.

Ο δεύτερος λόγος είναι να ζητήσω στο μέρος της πολιτικής ευθύνης που μου αναλογεί, κύριε Πρόεδρε, ταπεινά συγγνώμη από τη νεολαία της πατρίδας μας, έναντι της οποίας κυρίως οι δύο παρατάξεις της εξουσίας έχουν κάνει δυστυχώς ανομολόγητα πράγματα. Και σήμερα και στη συζήτηση αυτή τα δύο κόμματα εξουσίας ζούμε μία αναμέτρηση πάνω στις χειρότερες πλευρές του κακού εαυτού μας.

Αν είχαν την άνεση να μας παρακολουθήσουν οι νέοι της πατρίδας μας σήμερα, θα μας «μούντζωναν», κύριε Πρόεδρε, θα βάθαινε ακόμα περισσότερο η αναξιοπιστία απέναντι στο πολιτικό σύστημα. Αναμέτρηση για το ποια τερτίπια βρήκε ο ένας, ποια βρήκε ο άλλος, πόσους διόρισε ο ένας από το παράθυρο, σε πόσο μεγάλο βαθμό αξιοποιήθηκε η κερκόπορτα των συμβάσεων έργου κ.λπ.. Αυτό μας αξίζει άραγε στο Κοινοβούλιο, ή να αναμετρώμεθα για τα καλά πράγματα που έχουμε, τις καλές ιδέες, για τις καλές εφαρμογές; ʼλλωστε, το θέμα των προσλήψεων είναι πια το μέγα ιδεολογικό διακύβευμα αυτής της χώρας; Όχι βέβαια. Είναι πια θέμα αυτονόητης συνεννόησης των πολιτικών δυνάμεων της χώρας. Τα διακυβεύματα τα ιδεολογικά έχουν αλλού μετατοπιστεί. Κάποτε, ακόμα και τα θέματα της ελευθερίας και της δημοκρατίας ήταν διακυβεύματα. Δεν αξίζει πια να καθίσουμε να ασχοληθούμε με τους νέους; Αυτό αξίζει; Αυτή η χλωμή, γκρίζα αναμέτρηση, η μαύρη που ζήσαμε σήμερα στο Κοινοβούλιο;

Δεν θέλω να θυσιάσω καθόλου από το χρόνο μου για να πω κι εγώ τις δικές μου εξυπνάδες και να παραθέσω τα δικά μου επιχειρήματα έναντι της άλλης πλευράς για τα πόσο άσχημα πράγματα έγιναν. Κι έγιναν. Γιατί μέσα στο υποσυνείδητό μου θα υπάρχει μία φωνή που θα μου υπενθυμίζει πόσο άσχημα πράγματα έγιναν και με δική μου υπαιτιότητα και με την υπαιτιότητα της δικής μου παράταξης.

Κλείνω, λοιπόν, δεν θέλω να μείνω, σε αυτό που μας καθηλώνει. Ναι, κύριε Υπουργέ, σε αυτό που μας καθηλώνει. Γιατί ζήσαμε και μεγάλες στιγμές. Σας θυμίζω. Ήμουν εγώ εκεί, ήταν ο κ. Ανδρονόπουλος από πίσω, γιατί είπαμε ότι δεν χρησιμοποιούσαμε εμείς στελέχη. Εγώ τον κ. Ανδρονόπουλο, που έχετε σήμερα Γενικό Γραμματέα, τον είχα δεξί μου χέρι. Γιατί είπατε, τι κάναμε εμείς. Γιατί ήταν ο γενικός διευθυντής, ο πρώτος συνεργάτης μου. Θυμάστε, πίσω μου καθόταν, όταν εδώ στην Αίθουσα ομόφωνα δεχθήκαμε την επέκταση του ν. 2190 με το ν. 2527/97 σε περιοχές που γίνονταν προσλήψεις με πολύ μεγάλη αδιαφάνεια εις βάρος των νέων, δημοτικές επιχειρήσεις, ευρύτερος δημόσιος τομέας, τράπεζες κ.λπ., είτε η συμφωνία μας σε ένα μεγάλο θεσμό, στα Κέντρα Εξυπηρέτησης Πολιτών, που κι εσείς τον υιοθετήσατε και πορεύεται και όλο και περισσότερο θριαμβεύει και για το καλό της χώρας αλλά και για το καλό των πολιτών.

Τι μας εμποδίζει να το κάνουμε αυτό; Δεν καταλαβαίνω. Τι μας εμποδίζει να πάρουμε μεγάλες πρωτοβουλίες; Είναι καλύτερα να κονταροχτυπιόμαστε για το ποιος έκανε τις μεγαλύτερες ανομίες εις βάρος των νέων μας;

Έρχομαι, λοιπόν, στο διά ταύτα. Έχω να σας προτείνω κάποια πολύ απλά πράγματα που είναι στο χώρο του αυτονόητου, με την ελπίδα ότι τουλάχιστον θα συγκινήσω. Δεν έχω αυταπάτες -είμαι έμπειρος πολιτικός πολλά χρόνια, πάμε σε εκλογές- υπάρχουν ελάχιστες ελπίδες να υιοθετηθούν, αλλά φανταστείτε, τι ανάσες θα έδιναν στη χώρα μας, αν καθήσουμε και συνεννοηθούμε, ακόμη και σε τέτοιες περιόδους, γι αυτά που μπορεί να μας ενώσουν. Δεν θέλω να ουδετεροποιήσω τη δημοκρατία. Είμαι ίσα-ίσα οπαδός της ανύψωσης των ιδεολογικών σημαιών, εκεί όμως που μπορεί να ανυψωθούν, όπως είναι για παράδειγμα η φύση και η ποιότητα των ατομικών δικαιωμάτων, το κοινωνικό κράτος, η αναδιανομή του εισοδήματος, τα θέματα του περιβάλλοντος. Εκεί βεβαίως υπάρχουν αντιπαραθέσεις, εκεί δεν μπορούν να υπάρξουν συμπλεύσεις. Εδώ όμως, στο πεδίο του αυτονόητου, τι μας εμποδίζει;

Έρχομαι, κύριε Πρόεδρε, σε απλές, απλούστατες προτάσεις και απολύτως εφαρμόσιμες. Και το ξέρετε, κύριε Υπουργέ, ότι είναι εφαρμόσιμες.

Κατ αρχάς ένας ετήσιος διαγωνισμός για όλα τα παιδιά μας, από τους νοσηλευτές έως τον πιο δυναμικό επιστήμονα της χώρας, που να συνδυάζει και κριτήρια και βαθμολογίες και το σύστημα πολλαπλών επιλογών, που το έχει ετοιμάσει ήδη το Α.Σ.Ε.Π. και γραπτές εξετάσεις κλασικού τύπου, εκεί όπου απαιτούνται, σε έναν ετήσιο προγραμματισμό και αυτός ο διαγωνισμός να λειτουργεί και ως απόθεμα για όλον το χρόνο, να μην υπάρχει καθόλου κενό για την κάλυψη μονίμου προσωπικού. Τι μας εμποδίζει να το κάνουμε αυτό; Αυτό προβλεπόταν στο ν. 2190. Εμείς μετά ανοίξαμε τις κερκόπορτες και το ευτελίσαμε και ελάχιστοι νέοι προσλαμβάνονται με διαγωνισμό και οι δεκάδες χιλιάδες έρχονται από το παράθυρο.

Δεύτερο μέτρο επίσης στην περιοχή του πολιτικού και νομικού αυτονόητου, μιας και είστε διαπρεπής νομικός και είναι και ο φίλος μου ο Βαγγέλης Βενιζέλος, που μας παρακολουθεί, επίσης διαπρεπής νομικός. Αυτές τις συμβάσεις έργου στα φυσικά πρόσωπα τι τις θέλουμε; Γιατί δεν τις καταργούμε; Δεν καταλαβαίνετε ότι είναι ένας μεγάλος πολιτικός, θεσμικός και νομικός κόλαφος; Μας πιέζει η αυτοδιοίκηση; Τι θα πει «μας πιέζει η αυτοδιοίκηση»; Αν εμείς πάρουμε τις αποφάσεις μας, όλο το θεσμικό περιβάλλον θα διαμορφωθεί αναλόγως. Δεύτερη πρόταση, λοιπόν, άμεση κατάργηση των συμβάσεων έργου σε φυσικά πρόσωπα.

Η τρίτη περιοχή που μας απομένει είναι οι λεγόμενες εποχικές συμβάσεις με ελαστικές μορφές απασχόλησης. Πρέπει να συμφωνήσουμε και απευθύνομαι και στον εκπρόσωπο του Κ.Κ.Ε. που με άγγιξε με την ομιλία του- ποιες κατηγορίες χρειάζονται στο δημόσιο και σε όλες τις παραφυάδες και στην αυτοδιοίκηση και στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, σε δύο, τρεις μορφές απασχόλησης και να βάλουμε και εκεί κριτήρια αξιοκρατικά και να επιβλέπονται όλα από το Α.Σ.Ε.Π.. Ποιος μας εμποδίζει να τα κάνουμε όλα αυτά;


(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Α΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΣΩΤΗΡΗΣ ΧΑΤΖΗΓΑΚΗΣ)

Κι επειδή δεν αρκεί αυτό, το πώς μπαίνουν, δηλαδή, οι νέοι στο δημόσιο, αλλά και το πώς εξελίσσονται, κύριε Υπουργέ, γνωρίζετε ότι όλες οι προηγμένες χώρες κινούνται πια στον αστερισμό της πραγματικής, της ουσιαστικής αξιοκρατίας και αξιολόγησης του έργου των δημοσίων υπαλλήλων και του έργου των οργανικών μονάδων της χώρας. Υπάρχει αξιολόγηση στη χώρα μας; Δεν πρέπει να ντρεπόμαστε εμείς οι πολιτικοί για το ότι δεν έχουμε ακόμη αυτό το κεκτημένο στη χώρα μας; Μιλάμε για πριμ παραγωγικότητας με βάση τι, με ποιες αποδόσεις, όταν δεν έχουμε μετρήσιμα κριτήρια στις αποδόσεις αυτές των οργανικών μονάδων και εν συνεχεία των εργαζομένων;

Αυτά τα απλά πράγματα έχω να σας προτείνω, κύριοι συνάδελφοι. Δεν θέλω να μπω σε άλλα, δεν θέλω να καταναλώσω την παραμικρή φαιά ουσία για μία άγονη αντιπαράθεση που πάει πίσω τον τόπο και ο τόπος έχει μεγάλες ανάγκες. Το ξέρουμε και τα δύο μεγάλα κόμματα εξουσίας, το ξέρει και η Αριστερά. Μετά τις εκλογές θα προκύψουν τεράστια προβλήματα για τη χώρα, πρέπει να επιλύσει τεράστια ζητήματα σε όλα τα επίπεδα. Κι αν δεν μπορέσει να έχει ένα κράτος που να το σέβονται οι πολιτικοί του, να το σέβονται οι πολίτες και κυρίως να νιώθουν υπερήφανοι και οι νέοι αυτής της χώρας, δεν θα μπορέσουμε ποτέ να προχωρήσουμε σε μεγάλες μεταρρυθμίσεις.

Εγώ αυτήν την κατάθεση ήθελα να σας κάνω, μια κατάθεση ψυχής από αυτά που, δυστυχώς, μας ντροπιάζουν και μια κατάθεση συνάντησης με το μέλλον και την ελπίδα της χώρας μας.

ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ευχαριστούμε τον κ. Μπένο.




ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 2/6/2007

"Πελατειακή εξουσία"

Tου Aντωνη Kαρκαγιαννη/ [email protected]

Δεν ξέρω αν στα τρία και πλέον χρόνια της διακυβέρνησής της η Ν.Δ. πρόλαβε να προωθήσει τα «δικά της παιδιά», στη δημόσια και ημιδημόσια διοίκηση. Αρκετά βλέπω και παρατηρώ και περισσότερα ακούω. Χθες μόλις, ενδιαφερόμενος να προσληφθεί ως «συνοριοφύλακας», μου έλεγε το παράπονό του γιατί απερρίφθη και πρόσθεσε: «Αν δεν έχεις κυβερνητικό βουλευτή δεν γίνεται τίποτα». Τόσο εδραιωμένη είναι αυτή η πεποίθηση στον λαό ώστε ένας άλλος που ο γιος του απερρίφθη σε κάποιον διαγωνισμό του ΑΣΕΠ έλεγε επίσης: «Δεν είχαμε και κανένα μέσο, γιατί δεν ανήκουμε στο κυβερνών κόμμα». Μάταια προσπαθούσα να του εξηγήσω ότι στο ΑΣΕΠ, τουλάχιστον, δεν χωράνε τέτοια μέσα.

Τα ακούω όλα αυτά, αλλά δεν είμαι σε θέση να εκτιμήσω αν αυτό το ιδιαίτερο φαινόμενο του κομματισμού έχει μεγάλη ή μικρή έκταση. Οπωσδήποτε δεν έχει την έκταση που είχε επί ΠΑΣΟΚ, όπου η κομματική ταυτότητα ήταν το βασικό, αν όχι και το μοναδικό, κριτήριο πάσης αξίας για όλες τις θέσεις του Δημοσίου. Απόδειξη η στρατιά των συμβασιούχων, έργου και χρόνου, που άφησε πίσω του. Οταν, λοιπόν, ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ κ. Γ. Παπανδρέου εξαπολύει από τη Βουλή την κατηγορία ότι επί Ν.Δ. «αλώθηκε το κράτος» χωρίς ίχνος αυτοκριτικής μοιάζει σαν να ήρθε από άλλον πλανήτη ή, το χειρότερο, σαν να θέλει να μας εξαπατήσει. Και στη μία και στην άλλη περίπτωση υποσκάπτει τη σοβαρότητά του ως πολιτικός και αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Επειδή όλοι ξέρουμε τι συνέβαινε τότε.

Το βέβαιο δυστυχώς είναι ότι οι κομματικοί διορισμοί, ανεξάρτητα από την έκτασή τους, παραμένουν το κύριο μέσο με το οποίο ασκείται και αναπαράγεται η πελατειακή εξουσία. Είναι αμφίβολο αν πλέον αποδίδει κομματικά. Η ζήτηση θέσεων του δημοσίου ή του ημιδημοσίου είναι τόσο μεγάλη που υπερβαίνει κατά πολλές φορές ακόμη και τις παράτολμες κομματικές δυνατότητες. Αν μια κυβέρνηση διορίσει δέκα κομματικούς φίλους, θα δυσαρεστήσει άλλους εκατό, φίλους και αντιπάλους. Αυτό το γνωρίζουν όλοι οι βουλευτές των δύο κομμάτων «εξουσίας» που εναλλάξ μεταβάλλουν αυτή την εξουσία, από όργανο εθνικής συσπείρωσης και κοινής προσπάθειας σε... κράχτη πελατείας! Ο πολιτικός ανταγωνισμός και η εμπλοκή των ατομικών συμφερόντων με τα κοινά τούς αναγκάζει να χρησιμοποιούν ως «πολιτική» το μέσο της πελατειακής εξουσίας.

Αυτό το φαινόμενο με τις τεράστιες διαστάσεις που πήρε επί ΠΑΣΟΚ περιμέναμε να καταδικάσει ο κ. Γ. Παπανδρέου, αν ειλικρινά επιθυμεί να πάρει αποστάσεις από «πολιτικές πρακτικές του παρελθόντος», όπως κάποτε ο ίδιος είπε και μετά το ξέχασε. Με μία μόνο φράση, με ένα «συγγνώμην» θα μπορούσε να αλλάξει το σημερινό πολιτικό κλίμα της στείρας και μάλλον παιδαριώδους μετωπικής αντιπαράθεσης με το κυβερνών κόμμα.

Αυτό που δεν τόλμησε να ξεστομίσει ο κ. Γ. Παπανδρέου το είπε στη Βουλή ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ, ο κ. Σταύρος Μπένος, ίσως επειδή δεν αισθάνεται την ανάγκη και την πίεση της επανεκλογής του. Μεταφέρω τα λόγια του γιατί αξίζουν:

«Θέλω να ζητήσω ταπεινά συγγνώμην από τη νεολαία της πατρίδας μας, έναντι της οποίας κυρίως οι δύο παρατάξεις εξουσίας έχουν κάνει, δυστυχώς, ανομολόγητα πράγματα».

Αυτά είπε και σας αφορούν άμεσα, κύριε Γ. Παπανδρέου.

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_183584_02/06/2007_229101



ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 02/06/2007

Ο ΤΥΠΟΣ των ήλων
"Λυγμικό υστερόγραφο"

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΡΙΑΝΤΗΣ

...Τα είδε, τα ξέρει, τα έζησε τα έργα και τις ημέρες του δικομματισμού ο Σταύρος Μπένος. Και φορτισμένος τα κατήγγειλε μέσα στη Βουλή χωρίς να εξαιρέσει τον εαυτό του... Δήμαρχος της Καλαμάτας, ένας από τους καλύτερους στη χώρα, υπήρξε εμβληματική φυσιογνωμία του πρώιμου -κάπως βιαστικού και άτσαλου μα ελπιδοφόρου- ΠΑΣΟΚ, στον χώρο της Αυτοδιοίκησης. Υστερα μπήκε στην κεντρική σκηνή. Και πολιτεύθηκε, ως υπουργός και υφυπουργός, τίμια και δημιουργικά... Τώρα που σβήνει οικειοθελώς τα φώτα της πολιτικής παρουσίας του ο Μπένος, υπό το βάρος του προσωπικού του ήθους, κατήγγειλε ανοιχτά τα δύο κόμματα εξουσίας. Ο άνθρωπος που μπήκε ενθουσιώδης στην πολιτική και βγαίνει αλώβητος, άφησε παρακαταθήκη -εκτός από το έργο του στην Αυτοδιοίκηση- ένα λυγμικό υστερόγραφο μεγάλης αξίας. Ιδού: «Θέλω -στο μέρος της ευθύνης που μου αναλογεί- να ζητήσω ταπεινά συγγνώμη από τη νεολαία της πατρίδας μας, έναντι της οποίας κυρίως οι δύο παρατάξεις της εξουσίας έχουν κάνει δυστυχώς ανομολόγητα πράγματα... Αν είχαν την άνεση να μας παρακολουθήσουν οι νέοι της πατρίδας μας σήμερα, θα μας μούντζωναν και θα βάθαινε ακόμη περισσότερο η αναξιοπιστία στο πολιτικό σύστημα» (...Ο Μπένος δεν έγινε πρώτο θέμα. Τα δημοσιογραφικά κριτήρια λειτούργησαν κατά το σύνηθες. Είδαν αιχμές και διαφοροποίηση από τον αρχηγό του κόμματος και όχι την ηχηρή καταγγελία εναντίον του αρχηγεύοντος δικομματισμού. Ουδεμία έκπληξις: κανένας δεν πριονίζει το κλαδί πάνω στο οποίο κάθεται) *** CUT: Ξέρετε τι έχουν διαπράξει, μεταξύ άλλων, οι «Ελληναράδες»; Εχουν σκοπίμως αποκρύψει σημαντικά ιστορικά στοιχεία, όπως αυτό: «Περίπου στα 3.000.000 νεκρούς μετράει η (πρώην Οθωμανική) Τουρκία στα Βαλκάνια με τη δημιουργία εθνικών κρατών. Δεκάδες "συνωστισμοί" στα ελληνικά, βουλγαρικά και σερβικά λιμάνια από πρόσφυγες που πίστευαν στον ίδιο Θεό αλλά με άλλο όνομα και άλλο λατρευτικό. Αυτοί οι "συνωστισμοί" δεν είναι ιστορία;» (...Από άρθρο του Τάκη Καμπύλη στον «Ελ. Τύπο». Δυστυχώς, ακόμη και σοβαροί άνθρωποι χάνουν το μέτρο. Και υπονομεύουν τις απόψεις τους με χορογραφίες ιλαρότητος, όπως η προεκτεθείσα) *** Εν τω μεταξύ, η κυρία Διαμαντοπούλου, παρέα με τον κ. Αλογοσκούφη θα βρεθούν στη φετινή σύναξη της Λέσχης Μπίλντεμπεργκ... Αλλά μην ακούτε τους συνωμοσιολόγους. Μια αθώα ομάδα επιφανών που πασχίζουν για το καλό της ανθρωπότητος συγκροτούν την περιώνυμη Λέσχη *** Ιούνιος και Φεστιβάλ, Ηρώδειο, Επίδαυρος και φωταγωγημένη Πειραιώς, και Υμηττός και Βύρωνας - χρόνο να 'χεις και την επιθυμία σαν τανυσμένο τόξο... Αλλά εκείνος ο εργάτης που κάπνιζε σκυφτός έξω από τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά, μόλις είχε απολυθεί (μαζί με άλλους έντεκα), και δεν ήξερε ποιο πλάνο τον χωράει...

http://www.enet.gr/online/online_hprint?q=μπένος&a=&id=95228204

Η Κασσιανή Μπένου στην "Ε": "Υπάρχουν πολλά διαμάντια στο πολιτιστικό παρελθόν της Καλαμάτας"
  

"Απόσταση", συμμετοχή και αποτύπωμα συνεργατικών και εθελοντικών εγχειρημάτων "
  

Αναγόρευση του Σταύρου Μπένου ως Επίτιμου Διδάκτορα του Hellenic American University
  

Ο Σταύρος Μπένος αφηγείται το ταξίδι του Διαζώματος μέχρι σήμερα
  

Ομιλία του κ. Σταύρου Μπένου, προέδρου του Σωματείου «ΔΙΑΖΩΜΑ» στα Πανεπιστημιακά Σεμινάρια, με θέμα: «Πολιτικός Λόγος»
  

Oμιλία Σταύρου Μπένου TEDx Academy 2016
  

Παρουσίαση της έκδοσης «Επίλογος» του 2015
  

Ο Σταύρος Μπένος στα «Φώτα της πόλης»
  

Τηλεφωνική Συνέντευξη του Σταύρου Μπένου στο ΒΗΜΑ FM 99,5
  

Μαχόμενη πολεοδομία για την ανάπτυξη της πόλης
  

  
Με τους πολίτες ψηλά